Od dnia 1 stycznia 2022 roku wypalenie zawodowe zostało zakwalifikowane przez WHO jako jednostka chorobowa. Problem, z którym boryka się coraz więcej osób aktywnych zawodowo, przestał być bagatelizowany. Czym jest wypalenie zawodowe? Jak go uniknąć i jak leczyć, gdy cię dopadnie?
Wypalenie zawodowe – definicja
Wypalenie zawodowe to stan psychicznego i fizycznego wyczerpania spowodowanego długotrwałym narażeniem na czynniki stresogenne w miejscu pracy.
Termin ten został wymyślony przez Herberta Freudenbergera w 1974 roku. Używał go do opisania stanu, który zaobserwował wśród przepracowanych profesjonalistów, takich jak pielęgniarki i nauczyciele.
W ciągu ostatnich kilku dekad profesjonaliści częściej doświadczali wysokiego poziomu stresu związanego z pracą. Czynniki te obejmują zwiększone obciążenie pracą, brak kontroli nad własną pracą i brak wsparcia ze strony kierownictwa.
Wypalenie może prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji dla zdrowia i samopoczucia jednostki, w tym depresji i zaburzeń lękowych. Na poziomie organizacyjnym wykazano, że wypalenie zawodowe może prowadzić do obniżenia morale pracowników, wyższych wskaźników absencji, obniżenia poziomu produktywności i zwiększenia wskaźników rotacji.
Objawy wypalenia zawodowego
Objawami wypalenia są zmęczenie, depresja, niska samoocena, zobojętnienie i brak koncentracji. Osoby dotknięte wypaleniem zawodowym odczuwają apatię, wycofują się z życia firmy i izolują od innych pracowników. Nagromadzenie negatywnych emocji i narastająca frustracja prowadzą często do stopniowego pogorszenia relacji w zespole i spadku jakości wykonywanej pracy. To z kolei potęguje niechęć i tym sposobem koło się zamyka.
Koniecznie należy podkreślić, że wśród symptomów wypalenia zawodowego wskazuje się również te o podłożu psychosomatycznym: bóle głowy oraz bóle brzucha.
Wszystkie wskazane powyżej dolegliwości mogą prowadzić do innych chorób i schorzeń wymagających pomocy medycznej. Dlatego też, nie należy ich bagatelizować.
Przeczytaj też: Dni wolne w 2023 roku | Kontrola zwolnienia lekarskiego – kiedy i kto może przeprowadzić?
Jak uniknąć wypalenia zawodowego?
Pierwszym krokiem do uniknięcia wypalenia jest zadbanie o zdrowie fizyczne i psychiczne. Powinieneś wystarczająco dużo spać i ćwiczyć, być nawodnionym, jeść zdrową żywność i utrzymywać silne życie towarzyskie.
Drugim krokiem jest zadbanie o równowagę między życiem zawodowym a prywatnym. Staraj się nie spędzać w pracy więcej niż 8 godzin dziennie. I upewnij się, że masz czas dla siebie – czy to spacer, czy czytanie książki.
Jak leczyć wypalenie zawodowe?
Po pierwsze: odpoczynek. Pamiętaj jednak, że to nie są wakacje, lecz początek ważnego procesu w Twoim życiu. Jeśli Twój stan na to pozwala – pracuj nadal, ale w wolniejszym tempie. Porozmawiaj z przełożonym i poproś o mniejsze obłożenie obowiązkami. W wolnym czasie postaraj się o wyciszenie, ukojenie zmysłów i powolny powrót do równowagi. W niedługim czasie pojawią się efekty i wróci satysfakcja z wykonywanej pracy.
Jeśli jednak nie czujesz się już na siłach, aby samodzielnie stawić czoła swej chorobie, udaj się po pomoc do lekarza. Odpowiednim specjalistą na początek będzie psychiatra, który z pewnością zaproponuje leczenie farmakologiczne i dobierze właściwe leki. Jest to fundament, na którym łatwiej Ci będzie odbudować dotychczasowy balans. Rozważ psychoterapię, która rónież jest bardzo skutecznym narzędziem w leczeniu wypalenia zawodowego.
Czy można wziąć zwolnienie lekarskie na wypalenie?
Wypalenie zawodowe, zgodnie z obowiązującą klasyfikacją, nie może stanowić podstawy wystawienia zwolnienia lekarskiego. Pomimo tego, osoby cierpiące z powodu tej dolegliwości również mają możliwość skorzystać z L4. Dzieje się tak wówczas, gdy pracownik jest w nienajlepszej kondycji psychicznej, wskazującej na depresję lub nerwicę.
0
0
