Sprzedaż auta bywa równie kłopotliwa jak jego zakup — a wszystko, co najważniejsze, koncentruje się w jednym dokumencie. Umowa kupna-sprzedaży samochodu to nie formalność do odfajkowania, lecz narzędzie ochrony interesów obu stron. Brak ostrożności, jeden zły zapis albo nieczytelny numer VIN mogą kosztować więcej niż nowy komplet opon.
Umowa to nie wzór z internetu — to dokument, który ma chronić interesy
Choć w sieci można znaleźć setki szablonów, z których każdy rzekomo „wystarczy do wszystkiego”, rzeczywistość szybko weryfikuje taką beztroskę. Umowa kupna-sprzedaży samochodu powinna być dopasowana nie tylko do modelu auta i kwoty transakcji, ale przede wszystkim — do ryzyk, jakie ze sobą niesie. Inaczej pisze się dokument, gdy sprzedaje się nowe auto z salonu, inaczej — gdy zbywa się dwudziestoletniego diesla z historią serwisową pełną białych plam.
Warto zadbać o to, by w umowie znalazły się konkretne zapisy dotyczące: stanu technicznego, ewentualnych usterek (w tym tych znanych sprzedającemu), przebiegu, a także potwierdzenia braku zobowiązań wobec firm leasingowych czy komorniczych. Brak tych punktów może otworzyć drogę do roszczeń, nawet wiele miesięcy po podpisaniu dokumentu.
Najczęstsze błędy — co prowadzi do problemów po sprzedaży auta?
Podpisując umowę, wiele osób nieświadomie zostawia sobie pole minowe pod stopami. Najczęściej wynikają one z pośpiechu, braku znajomości przepisów albo zwykłej wiary w „uczciwość drugiej strony” — i choć nie każdy sprzedawca to oszust, to każdy może popełnić błąd.
Typowe błędy to nieprawidłowe dane osobowe, brak numeru rejestracyjnego lub VIN, pominięcie kwoty transakcji czy brak precyzyjnego określenia stanu pojazdu. Zdarza się też, że podpisywane są kopie dokumentu różniące się od siebie, a czasem w ogóle nie dochodzi do spisania umowy — bo „to kolega z pracy, dogadamy się”.
Skutki bywają poważne. Od nieprzerejestrowanego pojazdu na naszym nazwisku, przez mandaty przychodzące do skrzynki, aż po sprawy sądowe związane z „ukrytymi wadami”. Każdy z tych problemów można ograniczyć — ale tylko wtedy, gdy umowa jest sporządzona rzetelnie.
Rola umowy w świetle prawa — co mówi kodeks, a czego nie mówi?
W polskim prawie umowa kupna-sprzedaży auta nie wymaga formy notarialnej ani obecności świadków — wystarczy zwykła forma pisemna. Jednak to, że jest to formalnie „prosty dokument”, nie oznacza, że jego treść jest dowolna. Kodeks cywilny reguluje odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi, co oznacza, że przez dwa lata od transakcji kupujący może dochodzić roszczeń z tytułu wad, o których nie został poinformowany.
Dlatego tak ważne jest, by umowa zawierała możliwie jasne i jednoznaczne sformułowania — a także, by dokument nie ograniczał się do zdawkowego „kupujący zapoznał się ze stanem technicznym”, lecz konkretyzował, co to oznacza. Dobrą praktyką jest też przekazanie kupującemu potwierdzenia odbioru kluczyków, dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu.
Jeśli ktoś chce mieć pewność, że sporządzi właściwy dokument — warto zajrzeć do poradników przygotowanych przez ekspertów. Przykładowa umowa kupna sprzedaży auta zawiera nie tylko wzór, ale też komentarz, co i dlaczego warto dopisać.
Umowa licencyjna – czym jest i kiedy jej potrzebujesz?
Konkurs GoWork.pl „Sygnalista – ważna rola” – atrakcyjne nagrody czekają!Dokument to za mało — co jeszcze trzeba dopilnować?
Umowa kończy jedną część transakcji — i otwiera kolejną. Sprzedający ma obowiązek zgłoszenia zbycia pojazdu do wydziału komunikacji oraz do ubezpieczyciela. Zaniedbanie tych kroków może skutkować przykrymi konsekwencjami, zwłaszcza w sytuacji, gdy nowy właściciel nie przerejestruje auta i będzie poruszał się nim przez długie miesiące, generując koszty i mandaty.
Z kolei kupujący powinien nie tylko jak najszybciej udać się do urzędu, ale również sprawdzić, czy sprzedawca nie pozostawił w pojeździe żadnych dokumentów, kart płatniczych lub urządzeń elektronicznych (jak lokalizatory flotowe czy stare karty parkingowe). Choć brzmi to jak drobiazgi — bywają to punkty zapalne, gdy sprawa trafia na policję.
0
0
